Je hebt kanker, een zinnetje, 3 woorden maar met een impact die je je niet kan indenken.

Angst, verdriet en onzekerheid, wat nu ?
Kan het behandeld worden? Wat is de beste behandeling en welke optie brengt zoveel zekerheid als mogelijk om mezelf in de toekomst te beschermen?

Weken waarin je het 1 hoopt en het ander vreest totdat alle onderzoeken en uitslagen op tafel liggen, weken waarin je wereld op zijn kop staat maar niet alleen die van jezelf ook van de mensen die je lief hebben.

Vragen van je kind of je misschien wel doodgaat, je gunt het geen kind om hierover na te hoeven denken en geen ouder om het hier met je kind over te hebben.

Ik ben dankbaar en zal dat blijven.
Dankbaar voor het feit dat ik, ondanks dat de tumor er al een jaar bleek te zitten, in goede gezondheid deze mud run kan en mag beleven met mijn zoon en man.

Ziek zijn ben je alleen, dragen doe je het met elkaar.

Draag jij ook je steentje bij om ons streefbedrag te behalen zodat meer onderzoek en dus ook de beste behandeling mogelijk wordt voor een ieder die met kanker te maken krijgt?

Ik zou je hulp enorm waarderen!